Otrzymanie diagnozy dysleksji to moment, który zmienia perspektywę zarówno dziecka, jak i rodziców. To czas pełen pytań i wątpliwości. Warto więc wiedzieć, jak efektywnie wykorzystać zalecenia zawarte w opinii psychologiczno-pedagogicznej oraz jak zorganizować wsparcie zarówno w szkole, jak i w domu. W artykule omówimy, jakie kroki warto podjąć, by wspierać dziecko w rozwoju umiejętności czytania, pisania i koncentracji, a także jak dopasować metody nauczania do jego indywidualnych potrzeb.

Czym jest diagnoza dysleksji?

Dysleksja to specyficzne trudności w nauce czytania i pisania, które nie wynikają z braku chęci, motywacji ani z niższego poziomu inteligencji.  Diagnoza dysleksji jest stawiana przez specjalistów w poradni psychologiczno-pedagogicznej po przeprowadzeniu szczegółowych badań. Podczas takiej diagnozy analizuje się między innymi rozwój funkcji poznawczych, poziom umiejętności szkolnych,  rozwój funkcji percepcyjno-motorycznych dziecka. Diagnoza kończy się wydaniem opinii psychologiczno-pedagogicznej, która zawiera konkretne informacje o trudnościach dziecka oraz zalecenia do dalszej pracy – zarówno w domu, jak i w szkole.

Opinia ta to ważny dokument, który zobowiązuje szkołę do dostosowania wymagań edukacyjnych do możliwości ucznia. To oznacza, że nauczyciele muszą uwzględniać specyfikę trudności dziecka w procesie nauczania. Dostosowania mogą dotyczyć tempa pracy, sposobu oceniania, formy sprawdzianów czy warunków ich przeprowadzania. Nie chodzi jednak o obniżenie wymagań, lecz o umożliwienie dziecku wykazania się wiedzą i umiejętnościami w sposób dla niego dostępny. Dlatego tak ważne jest, by rodzice aktywnie włączali się w proces komunikacji ze szkołą, rozmawiali z wychowawcą i pedagogiem szkolnym, upewniając się, że zalecenia z opinii są rzeczywiście realizowane.

Terapia pedagogiczna – niezbędna pomoc dla dziecka

Równolegle do wsparcia szkolnego warto rozpocząć terapię pedagogiczną. To specjalistyczne zajęcia prowadzone przez wykwalifikowanego terapeutę, który indywidualnie dobiera metody pracy do potrzeb dziecka. Terapia pedagogiczna koncentruje się na ćwiczeniach rozwijających funkcje słuchowe, wzrokowe, koordynację, koncentrację uwagi, a także poprawność ortograficzną, płynność czytania czy rozumienie tekstu. Ważnym warunkiem skuteczności terapii jest kontynuacja  w domu zadań realizowanych na zajęciach. Rodzic jest partnerem terapii, to on monitoruje codzienność, pomaga, wspiera. Regularna praca podczas terapii pomaga dziecku nie tylko poprawić umiejętności szkolne, odbudować motywację i poczucie sprawczości, ale także pozwala pracować nad budowaniem pozytywnego obrazu siebie.

Jak wygląda dostosowanie wymagań edukacyjnych?

Po otrzymaniu opinii psychologiczno-pedagogicznej rodzic powinien przekazać ją do szkoły, do której uczęszcza dziecko. Na jej podstawie nauczyciele mają obowiązek wprowadzić odpowiednie dostosowania w wymaganiach edukacyjnych. Celem tych działań nie jest obniżenie poziomu nauczania, ale stworzenie takich warunków, w których dziecko z dysleksją ma realną szansę na sukces i poczucie sprawczości.

W praktyce dostosowanie może oznaczać na przykład wydłużenie czasu pisania sprawdzianów, umożliwienie odpowiedzi ustnych zamiast pisemnych, nieuwzględnianie błędów ortograficznych przy ocenianiu prac, a także dostosowanie sposobu prezentowania materiału dydaktycznego. Każdy nauczyciel powinien uwzględnić zalecenia zawarte w opinii w swojej pracy dydaktycznej. 

Dobrze funkcjonująca współpraca pomiędzy rodzicami, nauczycielami i specjalistami szkolnymi może znacząco zwiększyć efektywność procesu nauczania i poprawić samopoczucie dziecka w środowisku szkolnym.

Wsparcie w domu – codzienne budowanie pewności siebie

Warto pamiętać, że bardzo istotnym elementem jest również wsparcie dziecka w środowisku domowym. To nie musi oznaczać codziennych wielogodzinnych ćwiczeń, które często przynoszą więcej frustracji niż pożytku. Znacznie skuteczniejsze są krótkie, regularne aktywności, prowadzone w atmosferze akceptacji i życzliwości. Chodzi o to, by dziecko miało przestrzeń na rozwijanie swoich mocnych stron i jednocześnie czuło się bezpieczne w sytuacjach, które sprawiają mu trudność. A więc jak pracować w domu? Najlepszym rozwiązaniem jest kontunuowanie zadań, które terapeuta wykonuje z dzieckiem podczas terapii.

Ważne jest także, by rodzice nie skupiali się wyłącznie na błędach, ale dostrzegali każdy postęp – nawet ten najmniejszy. Wspólne czytanie, zabawy językowe, organizacja nauki za pomocą kolorów i struktur, a przede wszystkim rozmowa i uważność – to wszystko realnie wpływa na poczucie własnej wartości dziecka.

Diagnoza dysleksji to początek drogi

Wiele dzieci z dysleksją doświadcza w szkole niezrozumienia, zniechęcenia i poczucia, że są gorsze. Dlatego tak ważne jest budowanie wokół nich mądrej sieci wsparcia – w domu, w szkole i podczas terapii. Kiedy te trzy obszary ze sobą współpracują, dziecko może się rozwijać w swoim tempie, z poczuciem bezpieczeństwa i sprawczości. Diagnoza dysleksji to dopiero  początek nowego etapu, w którym możliwe jest skuteczne wspieranie dziecka na jego własnej ścieżce rozwoju.